Diyojen Sendromu Belirtileri ve Tedavi Yöntemleri Nelerdir?

Genellikle yalnız yaşayan bireyler arasında sıkça görülür ve bu durum, hem bireylerin yaşamlarını hem de sağlıklarını tehlikeye atabilir.

Kinik filozof Diyojen’in adını taşıyan Diyojen Sendromu, çöplerin ve gereksiz eşyaların sürekli biriktirilmesi, atılmaması durumunu tanımlayan bir psikolojik rahatsızlık olarak bilinir. Genellikle ileri yaşlarda görülen bu sorun, davranış bozukluğu olarak da nitelendirilebilir.

Ünlü filozof Diyojen, kendisini toplumdan izole ederek kurallara uymayı reddetmiş, yaşamını sadeleştirmiş ve dilenerek geçindirmiştir. Diyojen Sendromu, bu tür belirtilerin görüldüğü bir davranış bozukluğuna verilen isimdir.

Diyojen Sendromu Belirtileri Nelerdir?

Diyojen Sendromu, zaman zaman orta yaşlı bireylerde teşhis edilebilen bir durumdur. Ancak genellikle 60 yaşın üzerindeki kişilerde görülmektedir. Bu belirtiler genellikle zaman içinde yavaşça ortaya çıkar. Erken belirtiler genellikle sosyal durumlardan çekinme ve diğer insanlardan kaçınma eğilimini içerir. Buna ek olarak, kişiler zayıf muhakeme yeteneği, kişilik değişiklikleri ve uygun olmayan davranışlar sergilemeye başlayabilirler. En çok görülen belirtiler ise şunlardır;

• Kötü hijyen
• Pire ya da bitlerin neden sebep olduğu deri döküntüleri
• Bakımsız saç
• Büyümüş el ve ayak tırnakları
• Vücutta kötü koku
• Sebebi belli olmayan yaralanmalar
• Yetersiz ve düzensiz beslenme
• Dehidrasyon

Kişinin evinde ortaya çıkabilecek belirtiler şunlardır;

• Kemirgen istilası
• Evin içinde ve çevresinde fazla miktarda çöp
• Yoğun koku

Diyojen Sendromu Tedavisi

Diyojen sendromunun tedavisi, bazı insanlar için zorlayıcı olabilir. Ancak sürekli bakım çok büyük önem taşımaktadır. Bu bozukluğa sahip olan bireyler, tedavi edilmezse yaşamı tehlikeye atan hastalık veya yaralanma riski ile karşı karşıya kalabilirler. Ayrıca, bu durum çevrelerindekiler için çevresel risklere yol açabilir.

Doktor, en etkili tedaviyi belirlemek için temel nedenleri araştırmak amacıyla adımlar atacaktır. Bireyin kendi katkısının değerlendirilmesi bu sürecin önemli bir ilk adımıdır. Eğer kişi kendi tedavisine katkıda bulunabilecekse, davranışsal terapiler gibi kompulsif biriktirmeye odaklanan yöntemler yardımcı olabilir.

Tedavi için kullanılan ilaçlar, anksiyete, obsesif-kompulsif bozukluk (OKB), depresyon ya da psikoz gibi durumları tedavi etmek için kullanılan ilaçları olabilir. Ayrıca, destek grupları ya da diğer destek ağları da, bireyin katılmaya istekli olduğu takdirde yardımcı olabilirler.

Bu tür bir durumda olan bir birey, bazen yatarak tedavi görmesi gerekebilir. Diğer zamanlarda, kontrol altına almak için bir bakıcının evlerine gelmesi gerekebilir. Doktorlar, tedavi planını hazırlamak için genellikle birey ve ailesi ile nasıl bir yol izleneceğine karar verirler.

Diyojen sendromunun tedavisi, diğer birçok psikolojik sorunda olduğu gibi genel olarak terapi yöntemleriyle gerçekleştirilir. Durumu ciddi olan hastalarda ise zaman zaman ilaç tedavisi de düşünülebilir.