Evlilik izni, işçilere evlilikleri nedeniyle belirli bir süre izin verilmesidir. İşçi, evlenmesi halinde evlilik izni kullanarak işyerindeki işine bir kaç gün ara verebilir.
Düğün izni olarak da adlandırılan evlilik izni İş Kanunu’nun 2. Ek maddesinde düzenlenmiştir. Söz konusu maddeye göre, “İşçi; evlenmesi veya evlat edinmesi ya da ana veya babasının, eşinin, kardeşinin, çocuğunun ölümü halinde üç gün, eşinin doğum yapması halinde ise beş gün ücretli izin verilir.”
Evlilik izni kural olarak iş hukukuna giren işlerde 3 gün olup devlet memurlarında ise evlilik izni 7 gün olarak belirlenmiştir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi’nin 2014/30441 Esas, 2016/5377 Karar sayılı ve 09.03.2016 tarihli ilamında; evlilik izni mazeret izni olduğu, dolayısıyla kullanılmadığı takdirde yıllık ücretli izin gibi ücreti dönüşemeyeceği içtihat edilmiştir.
Yargıtay 9. Hukuk Dairesi
Esas: 2014/30441 Karar: 2016/5377 K. Tarihi: 09.03.2016 Davacı, kıdem tazminatı ile fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, bayram ve genel tatil ücreti, nikah izni ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir. Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir. Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü: A) Davacı İsteminin Özeti: Davacı, ücret alacaklarının ödenmemesi nedeniyle iş akdini haklı olarak feshettiği iddiasıyla kıdem tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ile nikah izni ücreti alacaklarına hükmedilmesini istemiştir. B) Davalı Cevabının Özeti: Davalı, davacının talep ettiği ücret alacaklarını bordrolar ile aldığını, herhangi bir alacağının bulunmadığını, evlilik nedeniyle izin başvurusunun bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir. C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti: Mahkemece, toplanan kanıtlara ve bilirkişi raporuna dayanılarak kıdem tazminatı talebinin kabulüne, fazla çalışma ile nikah izin ücreti taleplerinin kısmen kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir. D) Temyiz: Kararı davalı avukatı temyiz etmiştir. E) Gerekçe: 1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir. 2- Davacının nikah izni alacağı, bu izinde çalışma karşılığı talep ettiği ücret 4857 Sayılı Kanunun 46/b maddesi gereğince aynı Kanunun 55/ı maddesi uyarınca mazeret iznidir. Mazeret izinleri kural olarak doğduğu anda kullanılması gerekir. Kullanılmadığı taktirde yıllık ücretli izin gibi ücrete dönüşmez. Kaldı ki dosyada davacının açıkça bu izni kullanmayacağına dair beyanı mevcut olup nikah izin ücreti talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır. F)SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 09/03/2016 gününde oybirliğiyle karar verildi. |
