Rize ve çevresindeki Karadeniz bölgesinde ekonomik ve sosyal hayatın temel taşlarından biri olan yaş çay üretimi, üreticilerin artan maliyetler karşısında zor günler geçirmesiyle gündemde. 2024 yılında taban fiyatı 17 TL olarak belirlenen yaş çay, destekleme primiyle birlikte 19 TL’ye ulaşmıştı. Ancak gübre, mazot ve işçilik gibi temel girdilerin fiyatlarının hızla yükselmesi, çay üreticilerini 2025 yılı için daha yüksek bir fiyat beklentisine yöneltti. Üreticiler, geçimlerini sürdürebilmek için yaş çay fiyatının en az 40 TL olması gerektiğini savunuyor.
Artan Maliyetler ve Geçim Sıkıntısı
Çay üreticileri, üretim maliyetlerinin her geçen gün arttığını ve mevcut fiyatların artık ihtiyaçlarını karşılamaya yetmediğini dile getiriyor. Enflasyonun gelirlerini erittiğini belirten üreticiler, devletin daha etkili destek politikaları hayata geçirmesini talep ediyor. Özellikle özel sektörün taban fiyatın altında çay alımı yapmasının önüne geçilmesi gerektiğini vurgulayan üreticiler, devletin belirlediği fiyatın altına düşülmeyecek şekilde bir düzenleme yapılmasını istiyor.
“Yüzde 50 Zam Bile Yetersiz”
Geçmiş yıllarda çay fiyatlarına yapılan zam oranlarının artık yeterli olmadığını ifade eden üreticiler, 2025 yılı için enflasyon verilerinin ve önceki yıllardaki artış oranlarının ötesine geçen bir fiyatlandırma bekliyor. Rize’de yarıcılığın büyük ölçüde sona ermesiyle çay toplama maliyetlerinin de yükseldiğine dikkat çeken üreticiler, düşük oranlı zamların kendilerini daha da zor duruma düşüreceğini söylüyor.
Üreticinin Talebi: Gerçek Maliyetler Dikkate Alınsın
Üreticiler, 2025 yılı yaş çay fiyatının sadece oransal artışlarla değil, gerçek üretim maliyetleri göz önünde bulundurularak belirlenmesi gerektiğini vurguluyor. Bölgedeki ekonomik hareketliliğin de çay fiyatlarından doğrudan etkilendiğini belirten üreticiler, yetkililerin açıklayacağı rakamın hem kendilerinin geçim standartlarını hem de bölge ekonomisini yakından ilgilendirdiğini ifade ediyor.
Rizeli çay üreticilerinin gözü kulağı, 2025 yılı için açıklanacak yeni fiyatta. Üreticiler, taleplerinin karşılanması halinde hem kendi geçim koşullarının düzeleceğini hem de bölgenin ekonomik canlılığının artacağını umut ediyor.